Olifantjes knuffelen

Dinsdag 6-11-2018
Weer een druk progamma vandaag.
We gaan naar Elephant World in Kanchanaburi,
We werden s'morgens tussen 9.00 en 9.30 opgehaald met een busje, er zaten inmiddels al 2 mensen in dat busje en wij waren de volgende. Zo hebben we nog 3 stops gehad om nog wat mensen op te pikken tot dat het busje vol was.
Nou onze trip kon beginnen. Na ongeveer 3 kwartier rijden komen wij daar aan en er stonden al een stuk of 4 olifanten ons op te wachten bij de ingang.
Binnen hebben we onze kaartjes gehaald, kregen we nog een flesje water mee en zijn we bij onze eerste stop beland. Daar kregen we text en uitleg over wat wel kon en niet mocht en vooral waar we op moesten letten.
We hebben de olifanten van heel dicht bij mogen zien en aanraken, toch wel even wennen, want je weet totaal niet wat je moet verwachten.
De huid van een olifant is hard en grof van structuur voor de gene die dat niet weten.
Ze hebben daar ons progamma van de dag verteld, maar het belangrijkste was het motto
"De olifanten werken niet voor ons, maar wij werken voor de olifanten", dus jullie kunnen wel raden wat er gedaan moest worden.
Ben je op vakantie, moet je nog aan de bak ook.  Maar oké, alles voor het goede doel.
Er stonden en aantal maanden klaar vol met bananen en jelly beans, één zo'n mand was voor 2 olifanten, en nou praat ik over de grote van een wasmand.
Dan weten jullie ongeveer wat de inhoud is.
Iedere olifant heeft daar ook een eigen begeleider, die is er heel de dag bij aanwezig.
Het feest kon beginnen, je snapt het natuurlijk al, wij mochten die olifanten gaan voeren.
Toch weer even wennen, maar als je eenmaal bezig bent weet je van geen ophouden meer.
Ze pakken gewoon met die lange slurf, die rollen ze een beetje naar binnen, datgene waar jij mee in je handen staat.
Binnen een mum van tijd is die mand leeg. Daarna lopen we gezamenlijk met de olifanten en hun begeleiders naar onze volgende stop. Inmiddels ben je al wat meer vertrouwd met ze.
Er zijn in Elephant World 21 vrouwtjes en 4 mannetjes van natuurlijk verschillende leeftijden.
Voor de ouderen moeten we eten maken, en die taak lag natuurlik weer bij ons.
De jongeren kunnen nog prima alles bijten en vermalen, voor de ouderen word dat een probleem.
Zo gezegd zo gedaan, we stonden met zijn allen aan een tafel, kregen een hakmes en moesten bananen in kleine stukjes snijden. Er stond al een supergrote wok op het vuur met water erin.
Daar moesten die stukjes banaan in gegooid worden, wat garen en daarna werd er rijst bij gegooid.
De heren misten flink roeren zodat heel het gebeuren niet aan zou branden. Nou dat is ze goed gelukt. Toen de rijst en de banaan gaat waren konden ze ermee stoppen.
We zijn met zijn allen terug gelopen naar waar we begonnen zijn, en kregen toen een Thaise lunch aangeboden, heel vervelend en ook helemaal niet lekker😋...hahaha.
Toen we onze lunch op hadden zijn we naar 2 baby olifantjes gaan kijken, eentje van 8 maanden oud en eentje van 5 maanden oud.
Daarna hebben ze ons verteld wat olifanten allemaal precies eten, b.v rietsuiker, maïs, ananas, papaya, pompoenen en jelly beans, en daarachter aan hebben we nog en stukje film gezien over dat olifanten heel slim zijn.
Jullie kennen allemaal dat filmpje wel over Rolo, nou dat weten jullie wat er bedoeld word.
Veel van wat de olifanten eten word daar ook allemaal zelf verbouwd, vooral rietsuiker, en ja hoor we moesten rietsuiker kappen. Handschoenen aan, of dat het al niet warm genoeg was, maar jullie snappen het al wel, dat riet is natuurlijk scherp.
René kappen en ik gooide het achter in een de vrachtwagentje wat ze bij hadden.
Ik dacht nog, lekker gemakkelijk, de heren van het park staan er gewoon bij, wij sjouwen ons eigen helemaal in het zweet en dan moet je er nog voor betalen ook, het zou eindelijk andersom moeten zijn.
Maar alles voor het goede doel. We zijn naar een open veld gelopen, achter dat vrachtwagentje aan, en daar mochten we dat rietsuiker wat we zelf gekapt hadden, aan de olifanten geven, je mocht met ze op de foto, knuffelen, aanraken, voelen, je kon het zo gek niet bedenken.
De rijst met banaan was inmiddels afgekoeld, en we kregen de opdracht om daar ballen van te draaien, er moest ook nog een soort van brokken(bix)doorheen, die eerst vermengd werden met wat water om ze zacht te laten worden.
Bij sommige ballen moest er een medicijn in, maar dat waren er maar enkele.
Ook die mochten we aan de olifanten geven,  maar deze moest je echt in hun mond stoppen.
Hier mee klaar te zijn gingen we richting de modderpoel, en wat denk je, ja hoor we mochten de olifanten gaan scrubben met modder. Olifanten onder, maar wij natuurlijk ook.
Die van de leiding vonden het maar wat leuk om met modder te gooien😂, waar wij natuurlik allemaal ook aan mee hebben gedaan.
Daarna zijn we met de olifanten gaan zwemmen, want die modder moest er natuurlijk af.
Was een superleuke ervaring en een geweldige dag. We hebben ons daar gedouchd omgekleed, nog wat gedronken en zijn weer richting het hotel gereden.
Daar aangekomen hebben we twee fietsen geregeld, kon je gratis gebruiken vanuit het hotel, en zijn we op de fiets gesprongen, want we vonden dat we nog niet genoeg hadden gedaan.
We zitten namelijk heel dicht bij de "Bridge over the river kwae".
Wij daar naar toe op de fiets, daar aangekomen na ongeveer 10 minuten spookfietsen, want alles rijd hier verkeerd, hebben we eerst een lekker ijsje gegeten.
We zijn gaan lopen zo over het spoor, kan allemaal hier, en tot onze grote verbazing hadden we mazzel, want de trein zou binnen een kwartier over het spoor komen.
Dus we vielen weer met onze neus in de boter, wat een mazzel. We zijn gewoon op het spoor gebleven, als die trein eraan komt ga je natuurlijk langs het spoor staan, maar je staat er ongeveer een halve meter vandaan. Mooie foto's en filmpje gemaakt, onze dag kon niet meer stuk.
Terug op de fiets naar het hotel, gedoucht en daarna een tentje opgezocht om te eten, alweer Thais eten... heel vervelend😉.